Makalenin içeriği:
Birçok insan İtalya'da mülk sahibi olmayı hayal ediyor, ancak herkes gelecekte hangi vergileri ödemek zorunda kalacağını bilmiyor. İtalya'da vergi sistemi oldukça karmaşıktır. Ülkede gayrimenkul alımı, bakımı ve satışı için vergi oranları bir dizi faktöre bağlıdır:
İtalyan vergi mevzuatına göre, ikinci evlerin oranının çok daha yüksek olduğu ve ilk ana evlerin aksine herhangi bir menfaate tabi olmadıkları belirtilmelidir. Ek olarak, gayrimenkulü amaçlanan amacı için, yani ana ikamet yeri olarak kullanırken, bir yabancı vergi mukimi statüsünü alabilir. Yerleşik olmayan bir vergiden farkı nedir? Daha fazla düşüneceğiz.
Genel olarak, İtalya'da yabancılar tarafından gayrimenkul alımı yasağı yoktur. Ancak bir ev satın alma gerçeği size otomatik olarak oturma izni hakkı vermez, ancak kendi evinize sahip olmak başka koşullar altında edinme sürecini hızlandırabilir: bir İtalyanla evlilik, üniversite eğitimi, iş yapma, çalışma vb. Bir vergi sakini ile yerleşik olmayan arasındaki temel fark, yerleşik olmayanların İtalya'da kazanılan gelir üzerinden vergilendirilmesine ve dünya çapında kazanılan tüm gelirler için yerleşik olanların vergilendirilmesine tabi olmasıdır. Bir mülk satın alırken ödenen ana vergi, mülkü kaydederken alıcının kendisi tarafından ödenen kayıt vergisidir (ımposta di registro). Bu verginin oranları birçok faktöre bağlıdır:
Ek ücretler şunlar olabilir: kadastro vergisi (50 avro — kadastro odasında kadastro transferleri veya mülkiyet değişikliği); damga vergisi (bir kişiden satın alırken — 50 avro, bir geliştiriciden — 200 avro); ipotek vergisi (özel bir kişiyle işlem kaydederken — 50 avro, bir kişiden geliştirici - 200 Euro) ve noter ücretleri ücretleri (mülkün tahmini değerinin% 2-4'ü). Aynı zamanda, bir bireyden gayrimenkul satın alırken, faiz düşük kadastro değerinden hesaplanır ve bir geliştiriciden satın alırken KDV satış tutarından hesaplanır. Oturma izni başvurusunda bulunurken veya ana ikamet yeri olarak bir satın alma işlemi yaparken, alıcı tercihli bir oran (Prima casa) ödeyebilir —% 9 yerine% 2. Satın alma işleminden sonraki 18 ay içinde alıcı, nesneyi ana ikamet yeri olarak kaydetmezse, vergi farkını artı% 20 para cezası ödemekle yükümlüdür.
İtalya'nın 2 ana vergiyi içeren tek bir ortak emlak vergisi vardır: IMU ve TARİ.
IMU (Imposta municipale unica) mülk sahipleri için tek bir belediye vergisidir. Faiz oranı kadastro değerinin% 0,4 ila% 0,76'sı arasında değişmektedir. Oran belediyeye ve vergi mükellefinin durumuna bağlıdır. IMU'NUN büyüklüğü İtalya genelinde değişmektedir. Yani, 2023 için en büyük oranı Roma, Milano ve Bologna'da - 2000 Euro'dan biraz fazla ve en düşüğü Asti, Croton'da (580 Euro'dan 674 Euro'ya). Bu verginin ikinci evin sahiplerinin yanı sıra ahır, bodrum, garaj gibi çeşitli müştemilat sahipleri tarafından ödendiğini unutmayın.
Mülk ana ikamet yeriniz olarak kayıtlıysa veya lüks konut sahibiyseniz, belediye vergisi ödemezsiniz.
Oldukça yüksek IMU oranlarına rağmen, hükümet ödeme yaparken bir dizi vergi avantajı ayırmaktadır:
İkinci konut vergisi, 1000'de maksimum 10,6 oranını geçemez;
ikinci bir ev kiralarken, IMU oranı çeyrek, eski bir ev kiralarken ise yarı yarıya azalır.
Lütfen satın alınan mülkün türüne bağlı olarak katsayının artabileceğine de dikkat edin. Böylece tarihi ve kültürel değeri olan binalar oldukça yüksek bir katsayıya sahiptir.
Devlet vergi ödemelerini iki aşamaya ayırır: ilk taksit — 16 Haziran'a kadar, ikinci taksit — kalan tutar cari yılın 16 Aralık tarihine kadar ödenmelidir.
IMU'NUN ödenmesindeki faydalar da belirli kişilere sağlanmaktadır:
TARİ (Tassa Rifiuti), atıkların geri dönüşümü ve bertarafı için bir vergidir. Önceleri aydınlatma, sokak temizliği ve çevre düzenlemesi masraflarını karşılayan bir TASI vergisi de vardı. 2020'den beri ımu'ya dahil edilmiştir ve artık ayrı ayrı hesaplanmamaktadır. TARI vergisinin miktarı, nesnenin kategorisine, bölgeye ve evdeki kayıtlı ve yaşayan insan sayısına bağlıdır. Tesis sahibi bu konaklama birimini yılda birkaç kez tatil için kullanıyorsa,% 30'a varan indirim yapılabilir. Ayrıca organik atıkları özel kaplar kullanarak farklılaştıranlar vergi indirimi alabilirler. Örnek olarak, 120 metrekarelik bir dairede kalıcı olarak ikamet eden iki kişilik bir aile 305 avroluk bir TARİ öder ve benzer bir dairede yaşayan aynı aile geçici olarak çöp toplama ücretini ödeyebilir — 205 avro, indirim alır. Genel olarak, ülkedeki TARİ vergi oranı konutun bölgesel konumuna bağlıdır: İtalya'nın güneyinde vergi daha yüksektir, doğuda en düşük orandır. Belediyeler, ödemeleri üç döneme bölerek bu vergiyi ödemek için son tarihleri kendileri belirler: I — Nisan sonuna kadar, II — Temmuz sonuna kadar, III — yıl sonuna kadar ödenir. Birçok vergi mükellefi, tutarın tamamını tam olarak ödeyerek bir kerelik ödeme yapar, ancak yıl sonunda vergi oranlarının değişip değişmediğini doğrulamak gerekir, bu durumda - vergi hesaplama yükümlülüğü ve olası hataların veya geç ödemelerin sorumluluğu tamamen vergi mükelleflerine aittir. mülkün sahibi. VelesClub Int müşterileri. bu konuda detaylı tavsiye alabilirler.
Mülk sahibi mülkü kiralamayı planlıyorsa, burada belirli vergi ödemeleri onu bekliyor. 2024'ten bu yana, bu tür yalnızca 3 IRPEF oranı vardır (kişisel gelir vergisi türüne göre) (2023'te 4'ü vardı). Bir kira sözleşmesi kapsamında vergi ödemelerini hesaplamanın iki yolunu düşünelim: standart mod ve sabit oran. Standart modda, oran% 23 ila% 43 arasında değişir. Aynı zamanda kiradan 8,5 bin Euro'dan az kazananlar için vergiden muaf bölge artırıldı; ve 50.000 Euro'dan fazla kazananlar için toplam vergi oranı 260 Euro düşürüldü.
Ödeyenler için en karlı olanı, kira beyan etmeye gerek olmayan sabit bir oran olarak kabul edilir. Bu durumda, IRPEF oranı değişmez. Ancak 1 Ocak 2024'te kısa vadeli (30 güne kadar) gayrimenkul kiralamadan elde edilen gelir üzerinden sabit vergi kanunu (cedolare secca) yürürlüğe girdi. Rakam% 21'den% 26'ya yükseldi ve birkaç mülk kiralayanları etkileyecek. Kiralanan konutları standart rejime göre öderseniz, ayrıca kayıt vergisi ve damga vergisi tahsil edilecektir. Sabit bir vergi oranında böyle bir ücret yoktur.
Kayıt vergisi, ev sahibi ve kiracı tarafından ikiye bölünür ve kira sözleşmesinin tescili üzerine derhal ödenir. Oran, mevcut sözleşmenin yılları boyunca çarpılan yıllık kiranın% 2'sidir. Aynı zamanda, yıllık asgari vergi en az 67 avro olmalıdır. Kira sözleşmesinin tescili üzerine damga vergisi de ödenir - dördün her sayfası için 16 Euro (damga bedeli).
Mülk satışı. Plusvalenza vergisi veya ikame vergisi, mülkün satışından elde edilen kar üzerinden ödenir. Sermaye kazancı vergisine eşdeğerdir ve bu nedenle% 26'lık ilerici bir orana sahiptir. Standart vergi rejimi söz konusu olduğunda (IRPEF oranlarına göre), yalnızca beyannamede belirtilen sermaye kazançları vergilendirilir. Ayrıca, sermaye kazancı vergisinin hiç ödenmediği durumlar da vardır:
5 Yıldan fazla gayrimenkul sahibi olanlar için;
Sahibi daireye 5 yıldan daha az bir süre sahipse, ancak aynı zamanda uzun süre ana ikamet yeri olarak kullandıysa.
Taşınmazı miras almış veya bağışlamış olanlar için akrabalık derecesine ve mülkün değerine bağlı olarak vergi oranı% 4 ile% 8 arasında olacaktır. Doğrudan mirasçılar: konut maliyeti 1 milyon avrodan fazla değilse eş, çocuklar, torunlar vergi ödemezler. Maliyet daha yüksekse,% 4 ücret alınır. Kız kardeşler, erkek kardeşler ve diğer akrabalar (dördüncü kuşağa kadar) mülkün değeri 100 bin avroyu geçmezse vergi ödemezler. Aksi takdirde vergi% 6 olacaktır. Ölen mal sahibiyle aile bağı olmayan mirasçılar, miras kalan tüm mallar için% 8 vergi öderler. Miras olarak alınanlarla aynı olan bağışlanan gayrimenkullerden vergi alınır.
Tabii ki, bu kadar yüksek vergi oranlarıyla, birçok İtalyan vergi indirimlerini ve indirimleri düşünüyor. Bu durumda, giderlerin bir kısmının toplam yıllık gelir vergisinden düşülmesine izin verilir. Bunu yapmak için iki seçenek kullanabilirsiniz:
Vergi oluşturulmadan önce giderleri toplam gelir tutarından çıkarın. Bunlar: ev işçilerinin giderleri; emeklilik tasarruflarına ve hayat sigortasına katkılar; nafaka; STK'lara hayırsever ödemeler
Giderleri zaten vergi tutarından düşün. Aşağıdakiler gibi masraflar: tıbbi masraflar (129 avroyu aşarsa% 19); mülk onarım masrafları (% 36); üniversitede öğrenim ücretleri (% 19); anaokulu (tutar 632 avrodan fazlaysa —% 19); fitness salonunda veya havuzda eğitim aboneliği (% 19)
Tüm bu masrafların, alıcının ayrıntılarını ve satıcının KDV kodunu gösteren mali makbuzlar ve makbuzlarla onaylanması önemlidir. Bölgenin her bir belediye komitesi, tercihli vergilendirme için harcama kalemini genişletebilir.
Özetlemek gerekirse: İtalya'daki vergi sistemine herkes tarafından hemen erişilebilir ve anlaşılabilir değildir, ancak uzmanlarımız ilgilendiğiniz konu hakkında size her zaman ayrıntılı bilgi vermeye hazırdır.
